آلمان اقتصادی ناهمگون دارد که طیف وسیعی از آزادی برای بخش‌های خصوصی را به همراه برنامه‌ریزی‌های متمرکز اقتصادی و جهت دهی دولتی در خود جای داده است. آلمان از نظر برابری قدرت خرید پنجمین اقتصاد جهان به شمار می‌رود. کالاهای وارداتی از آلمان یکی از باکیفیت‌ترین محصولات دنیا است و این کشور در صادرات ماشین‌آلات، وسایل نقلیه، محصولات شیمیایی، و لوازم خانگی پیشتاز است و از نیروی کار بسیار ماهری بهره می‌برد.
مشکلات دنیای امروز به درون مرزهای یک کشور منحصر نمی‌شوند. مناقشات، فقر، امنیت غذایی، محافظت از محیط زیست، و تغییرات آب و هوای زمین از جمله چالش‌هایی هستند که همکاری بین المللی طلب می‌کنند. با در نظر گرفتن چنین مسائلی، آلمان از تلاش‌هایی همه جانبه در زمینه برقراری صلح، تقویت یک نظام با ثبات برای اقتصاد جهانی، تشویق به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر و تولید با روش‌های دوستدار محیط زیست حمایت می‌کند.
در سال ۱۹۶۱، آلمان اولین کشور اروپایی بود که اقدام به تاسیس یک وزارت توسعه نمود. امروزه، آلمان سومین سهام دار بانک جهانی است. این کشور در سال ۱۹۵۲ به عضویت بانک بین المللی بازسازی و توسعه یا همان بانک جهانی درآمد، و در سال ۱۹۶۰ به اتحادیه توسعه بین الملل پیوست که درحقیقت صندوق کمک هزینه بانک جهانی است برای فقیرترین کشورهای جهان. آلمان همچنین در موسسه مالی بین‌الملل (۱۹۵۶)، آژانس چند جانبه تضمین سرمایه‌گذاری (۱۹۸۸)، و مرکز بین المللی حل و فصل اختلافات سرمایه‌گذاری (۱۹۶۹) عضویت دارد.
مهم‌ترین شرکای تجاری آلمان : امریکا، فرانسه و هلند بوده‌اند.
مهم ترین کالاهای صادراتی آلمان : وسایل نقلیه موتوری و قطعاتشان، ماشین آلات صنعتی، و ماشین آلات الکتریکی بوده است.
صنایع برجسته آلمان عبارتند از: آهن، فولاد، ذغال سنگ، سیمان، محصولات شیمیایی، ماشین آلات، خودروسازی، ابزار آلات ماشینی، وسایل الکترونیکی، صنایع غذایی، کشتی سازی، و نساجی.
